- ιδιοφεγγής
- ἰδιοφεγγής, -ές (Α)(για τη σελήνη) αυτός που έχει δικό του φέγγος.[ΕΤΥΜΟΛ. < ιδιο-* + -φεγγης (< φέγγος, το «φως»), πρβλ. ηλιο-φεγγής, χρυσο-φεγγής]·
Dictionary of Greek. 2013.
ιδιοφεγγής
Look at other dictionaries:
ἰδιοφεγγῆ — ἰδιοφεγγής self shining neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) ἰδιοφεγγής self shining masc/fem/neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) ἰδιοφεγγής self shining masc/fem acc sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ιδιο- — α συνθετικό λέξεων που σημαίνει: α) ιδιαιτερότητα («ιδιόμορφος», «ιδιοφυής») β) χωριστή, μεμονωμένη κατάσταση («ιδιόλεκτος», «ιδιόγλωσσος») γ) κτήση («ιδιοκτήτης», «ιδιόβουλος») δ) αυτενέργεια ή το αποτέλεσμά της («ιδιόγραφος», «ιδιόχειρος») βλ.… … Dictionary of Greek
φέγγος — το, ΝΜΑ 1. φως, λάμψη (α. «ήταν το πρόσωπό της όλο φέγγος» β. «λαμπρὸν φέγγος ἔπεστιν», Πίνδ.) 2. το διάχυτο ή αμυδρό φως τής σελήνης (α. «είχε φεγγάρι λαμπιρό και στρογγυλό γεμάτο, / κι ένα δέντρο πολλά ξερό στο φέγγος αποκάτω», Ερωτόκρ. β. «τὸ… … Dictionary of Greek
